Υπογραφή:Χρήστος Καψάλης
Χρεοκοπία, μιας χώρας σημαίνει δήλωση αδυναμίας της να πληρώσει όσα οφείλει.
Τι συμβαίνει τότε; Επεμβαίνει τάχιστα το αγαπητό μας ΔΝΤ και οδηγεί την χώρα σε επαναδιαπραγμάτευση του χρέους της, επιβάλλοντας της πολύ σκληρούς όρους.
Τι όρους; Αντίστοιχους με αυτούς που επέβαλαν σε εμάς ΔΝΤ, Ε.Ε. και Ε.Τ. Με λίγα λόγια ατύπως έχουμε χρεοκοπήσει και έχουμε υποστεί όλες τις επιπτώσεις μιας χρεοκοπίας, με μόνη διαφορά ότι δεν έχουμε δηλώσει αδυναμία πληρωμών.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί απλούστατα δεν συμφέρει τις χώρες της Ευρωζώνης να μας αφήσουν να δηλώσουμε χρεοκοπία ή έστω να επιχειρήσουμε επιμήκυνση του χρέους μας μέσω συναινετικής διαπραγμάτευσης, αφού σε αυτή την περίπτωση οι επιπτώσεις στο ευρώ και στο σύνολο των χωρών της Ευρωζώνης θα ήταν τεράστιες.
Με λίγα λόγια, στην πραγματικότητα δεν μας σώζουν, μας βάζουν στην εντατική (όπως είπε και ο πρωθυπουργός), σε συνθήκες οικονομικής και αναπτυξιακής καταστολή για να σώσουν τους εαυτούς τους.
Νάμαστε λοιπόν, παραμένοντες περήφανα μέλη της ευρωζώνης, με την οποία ουδεμία συγγένεια θα έχουμε πλέον. Μας εξαναγκάζουν να οδηγηθούμε «οικειοθελώς» σε συνθήκες μεγάλης φτώχειας, τρομερών ανισοτήτων, κοινωνικών εξεγέρσεων και συγκρούσεων, επιβάλλοντάς μας μέτρα εξωφρενικά σκληρά και άδικα και κυρίως μέτρα που μας καταδικάζουν σε ύφεση (και τις επιπτώσεις της) για πολλά χρόνια.
Θα πάρουμε, μας λένε, 120 δις ευρώ, βοήθεια σε τρία χρόνια. Αυτό ακριβώς είναι και το ποσόν που θα κληθούμε να πληρώσουμε για δόσεις του χρέους και τόκους (κερδοσκοπικών επιτοκίων) στο ίδιο χρονικό διάστημα.
Πόσα λοιπόν θα χρωστάμε σε τρία χρόνια; Αρκετά περισσότερα από όσα χρωστάμε σήμερα.
Με ποιον τρόπο τότε θα μειώσουμε το χρέος; Πως θα αντιμετωπίσουμε την ύφεση και θα δημιουργήσουμε συνθήκες έναρξης έστω αναπτυξιακής πορείας; Πως θα διασφαλίσουμε κοινωνικό κράτος και ασφάλεια στους πολίτες όταν όλα γύρω θα καταρρέουν; Πως θα υπάρξει ανάπτυξη αφού δεν θα υπάρχουν κονδύλια για έρευνα και ενίσχυση καινοτόμων δράσεων; Ποιος και πως θα χρηματοδοτήσει και θα ενθαρρύνει επενδύσεις αφού το κράτος θα βρίσκεται στο γύψο; Που θα απασχοληθούν οι νέοι αφού και το δημόσιο και οι ιδιωτικές επιχειρήσεις μόνο απολύουν; Πως θα γίνει πιο σύγχρονος και αποτελεσματικός ο κρατικός μηχανισμός αφού θα γερνάει συνεχώς τουλάχιστον για την επόμενη δεκαετία;
Ποιο είναι τέλος πάντων το όραμα χάριν του οποίου οι Έλληνες θα πρέπει να υπομείνουν τόσο επώδυνες θυσίες;
Οφείλετε αγαπητοί κυβερνώντες όχι απλώς να μας το περιγράψετε αλλά να μας εξηγήσετε με σαφήνεια πως και σε πιο χρονικό διάστημα μπορεί να υλοποιηθεί.
Τα σκληρά μέτρα προαπαιτούν συναίνεση. Και για την συναίνεση είναι αναγκαίες οι ειλικρινείς και ξεκάθαρες κουβέντες.
Σας ακούμε λοιπόν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου